به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
به گزارش دویچه‌وله، حمله به دو نفت‌کش در روز پنجشنبه ۲۳ خرداد در دریای عمان و حملاتی مشابه یک ماه قبل از آن در بندر فجیره شرکت‌های حمل و نقل دریایی را نگران کرده و به تکاپو برای تضمین بیشتری برای امنیت خود انداخته است.
دویچه‌وله از دیمیتریس مانیاتیس، مدیر تجاری ارشد شرکت «دیاپلوس»، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های خصوصی امنیت حمل و نقل دریایی پرسیده است تنش‌های اخیر در تنگه هرمز چه تأثیراتی بر امنیت صنایع کشتیرانی در منطقه گذاشته است؟
بیشتر بخوانید:
امارات: نمی‌توانیم کشور خاصی را در حادثه نفت‌کش‌ها مقصر بدانیم
دیمیتری مانیاتیس در پاسخ می‌گوید: «پس از حملات ۱۲ ماه مه در فجیره، نگرانی شرکت‌های حمل و نقل افزایش یافت. این نگرانی با حملات روز ۱۳ ژوئن به مراتب بیشتر شد و موجب تقاضای فزاینده (حدود ۱۲ تا ۱۷ درصدی) صنایع کشتیرانی برای حفظ امنیت خدمه، کشتی و محموله کشتی‌هایی شد که در آن منطقه رفت و آمد می‌کنند.»
وی تأکید می‌کند: «ما نمی‌توانیم برای حفظ امنیت کشتی‌هایی در این منطقه تردد دارند و ارائه خدمات به آنها از سلاح استفاده کنیم زیرا تنها درصورت وجود یک مجوز برای واکنش مسلحانه، استفاده از سلاح ممکن است.»
او می‌گوید: «آنچه که ما طراحی کرده‌ایم، یک سرویس امنیتی غیرمسلح است. گروه‌های سه تا چهار نفره که به خدمه کشتی‌ها کمک می‌کنند تا خود را برای سفر آماده سازند و اقدامات امنیتی و آموزش‌های لازم را به آنها برای کاهش خطر می‌دهد. بنابراین باید بگویم با توجه به همه حوادثی که در این مدت اتفاق افتاده است، اقدامات بسیار مؤثری وجود دارد که می‌توانید بدون استفاده از سلاح برای محافظت از این کشتی‌ها انجام دهید.»
دیمیتری مانیاتیس در ادامه ارزیابی خود را از حملات ۱۳ ژوئن به دو نفت‌کش در دریای عمان می‌گوید: «ما اعتقاد نداریم که حملات ۱۳ ژوئن با پرتاب موشک یا اژدر یا هر چیز دیگری شبیه آن انجام شده است. به‌نظر ما این حمله در اوایل شب و تحت پوشش تاریکی انجام شده است. فردی در یک قایق کوچک از پشت به نفت‌کش نزدیک شده و توانسته یک دستگاه انفجاری را بر روی بدنه کشتی سوار کند. اگر افسر دیده‌بان در کشتی متوجه این امر شده بود، می‌توانست خیلی کارها برای جلوگیری از حادثه بکند. اما هدایت کشتی در تنگه هرمز بسیار دشوار است و شما به‌جز دقت به مشخصات مسیر نمی‌توانید به چیز دیگری دقت کنید.
او ادامه می‌دهد: «ما با استانداردهای امنیتی که داریم می‌توانیم رسیدن هر کشتی به مقصد را ۱۰۰ درصد تضمین کنیم. اما در مواردی مانند حملات بندر فجیره یا دریای عمان سروکار ما با بازیگرانی است که می‌توانند به حملات نظامی ناگهانی و تمام‌عیار دست بزنند.
ما با بازیگرانی روبه‌رو هستیم که می‌خواهند تنگه هرمز را به دلایل ژئوپولیتیک ببندند و این کار ما را برای حفاظت از کشتی‌ها در تنگه هرمز بسیار دشوار می‌کند. ما ارتش نیستیم، یک دولت نیستیم، یک شرکت امنیتی خصوصی دریایی هستیم. بنابراین یک تیم چهار نفره نمی‌تواند به‌عنوان مثال با یک نیروی سازمان‌یافته مقابله کنند. بنابراین تقریباً هیچ اقدامی نیست که بتوانیم انجام دهیم.»
او می‌گوید: «یک مسئله پیچیده، مربوط به بازار بیمه است. شما انواع مختلف صاحبان کشتی، مدیران، اپراتورها و نفت‌کش‌ها را دارید. برخی از آنها ریسک‌پذیری بیشتری نسبت به دیگران دارند. به‌عنوان مثال پس از رویداد ۱۳ ژوئن، شرکت هایدمار (heidmar) که یکی از معتبرترین شرکت‌های نفت‌کش در جهان است، اساساً هرگونه کشتی متعلق به خود را از رفتن به خلیج فارس تا زمان تحلیل کامل ریسک متوقف کرد و این یک رویکرد بسیار حرفه‌ای به موضوع است. برخی شرکت‌ها به‌طور کامل حرکت در خلیج فارس را به حالت تعلیق درآورده‌اند. فجیره در کنار سنگاپور یکی از مهم‌ترین مخازن سوخت‌گیری برای کشتی‌ها است. بسیاری از شرکت‌های مستقر در سنگاپور به‌طور کامل عملیات در فجیره را متوقف کردند. دریای عمان و کل خلیج فارس به دلیل اقدامات تهاجمی دولت‌ها به‌عنوان منطقه‌ای پرخطر شناخته شده‌اند و برای هر کشتی که به خلیج فارس می‌رود حق بیمه بسیار بالایی اعمال می‌شود.
